Бремената новозеландска новинарка Шарлот Белис беше заглавена во Авганистан поради граничната политика на нејзината земја во врска со Ковид-19.
Нејзината судбина ја пренесоа бројни светски медиуми, а според последните информации таа ќе може да се врати дома откако владата конечно и понуди можност да се врати во земјава.
Последната понуда од владата на Нов Зеланд, според агенцијата АП, е еден вид чин на попуштање, откако тамошните власти претходно инсистираа дека Белис мора повторно да аплицира за место во карантинските хотели во земјата.
Новозеландскиот вицепремиер Грант Робертсон, сепак, денеска изјави дека на Белис ѝ бил понуден ваучер за соба во хотел во карантин.
„ Ќе се вратам во мојата татковина Нов Зеланд на почетокот на март за да го родам нашето девојче. Многу сме возбудени што ќе се вратиме дома и ќе бидеме опкружени со семејството и пријателите во толку посебно време“, рече Белис.
Белис (35), која е во 25-та недела од бременоста, во неколку наврати неуспешно се обидел да влезе во Нов Зеланд преку системот на лотарија, а потоа поднела барање за итно враќање, но и тогаш била одбиена.
Нејзиниот случај брзо стана голем срам за Нов Зеланд, чии илјадници граѓани во странство чекаат да го напуштат своето место во граничните карантински хотели управувани од армијата.
Белис работеше како авганистански дописник за катарската новинска мрежа „Ал Џезира“, за да поднесе оставка во ноември бидејќи е нелегално да се биде бремена и немажена во Катар. Таа потоа полета за Белгија, обидувајќи се да добие престој во земјата на нејзиниот партнер, хонорарниот фотограф Џим Хејлбрук, кој живее во Авганистан веќе две години.
Сепак, според Белис, целиот процес за добивање дозвола за престој би можел да потрае подолго, поради што таа би морала да остане во Белгија со истечена виза. Решението било да не патува од земја во земја со туристички визи додека чека да се породи, бидејќи, како што истакна, тоа ќе ја чини пари и ќе остане без здравствена заштита.
Од таа причина таа и нејзиниот партнер решиле да се вратат во Авганистан бидејќи имале виза, се чувствувале добредојдени и оттаму би можеле да ја водат битката за враќање во Нов Зеланд.
