Турција има големи деловни и енергетски врски со Русија и ги контролира Босфорот и Дарданелите, односно пристапот до Црното Море, а турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган беше домаќин на мировните преговори во Истанбул.
Од прв агол, Ердоган изгледа како миротворец – силен владетел излеан од истиот калап како и рускиот претседател Владимир Путин. Тие имале конфликти во минатото, кога Турција собори руски воен авион над Сирија во 2015 година, пренесува британски Телеграф.
Со обединет став Турција е назначена за посредник како долгорочна членка на НАТО, но од неодамна и претпазлив сојузник на Русија во Сирија. Ердоган дури тврдеше дека може очи в очи да се соочи со Владимир Путин и Владимир Зеленски, односно да ги доведе на преговарачка маса. А тоа, посочуваат британските медиуми, воопшто не е празно фалење.
Турција има обемни деловни и енергетски врски со Русија и на тој начин ги контролира Босфорот и Дарданелите, односно пристапот до Црното Море. Со други зборови, Путин не може да си дозволи да го игнорира Ердоган, а турскиот претседател во вторникот беше категоричен дека пораката ќе биде пренесена.
Ердоган не ги криеше своите амбиции да ја врати османлиската сфера на влијание, исто како што Путин сонува да ја врати Русија. „Прилагодените“ се „од истото платно“, како што гледа идниот „император“ и идниот „отомански султан“ преку Црното Море.
Познато е дека тие се судрија во Сирија, која Ердоган ја смета за двор на Турција, исто како што Путин ја смета Украина за руска. Во сирискиот конфликт, Ердоган ги поддржуваше бунтовниците, а Путин го поддржа режимот на претседателот Башар ал Асад.
Секогаш кога работите се закануваат да излезат од контрола, Ердоган и Путин се справуваат меѓу себе за да можат да работат меѓусебно. За Ердоган оваа криза е можност за промена на односот на силите, Турција беше помлад партнер во овој однос, но доколку успее да постигне мировен договор, турскиот претседател ќе смета дека претседателот на Русија му должи.
Со други зборови, тие можат да прават бизнис едни со други. Но, во оваа криза, Ердоган гледа можност да го промени односот на силите – Турција досега нужно беше помлад партнер во односите, но ако успее да постигне мировен договор, Ердоган ќе почувствува дека Путин му должи.
Иако тој ги чува своите интереси, се шпекулира дека потегот од Анкара до Босфор за затворање на руските воени бродови, по инвазијата, имал повеќе од врски со Сирија.
Затворањето на теснецот значи дека Москва не може лесно да ги снабдува своите сили во Сирија по морски пат и мора да ги снабдува со скапи воздушни рути.
Турција е опседната со Сирија, најмногу поради страв дека курдските бунтовници би можеле да ја користат како база. Затоа, никој не би бил посреќен од Ердоган доколку украинската криза го поттикне Путин да одлучи да ги прекине сите операции во Сирија и да и го расчисти патот на Турција.
Анкара има стратешки проблеми и на север, каде што го дели брегот на Црното Море со Русија и Украина.
Секоја неволја во Црното Море им штети на турските деловни и економски интереси, па турскиот претседател секако ќе сака да постигне договор што би довел до „помирни води“, заклучува Политико.
