Американските научници тврдат дека пронашле нов начин за уништување на клетките на ракот.
Стимулирањето на молекулата на аминоцијанинот со инфрацрвена светлина предизвика синхронизирана вибрација доволна да ги пукне мембраните на клетките на ракот. Молекулите на аминоцијанинот веќе се користат за сликање на биолошки материјали како синтетички бои. Тие обично се користат во мали дози за откривање на рак, стабилни се во вода и многу добро се врзуваат за надворешните клетки.
Истражувачкиот тим вели дека новиот пристап е огромно подобрување во однос на друг тип на претходно развиена молекуларна машина за убивање рак, наречени мотори од типот Феринга, кои исто така можат да ги разградат структурите на проблематичната клетка.
– Тоа е сосема нова генерација на молекуларни машини, кои ги нарекуваме молекуларни чекани. Тие се повеќе од милион пати побрзи во нивното механичко движење од поранешните мотори од типот Феринг и можат да се активираат со блиска инфрацрвена светлина наместо со видлива светлина – вели хемичарот Џејмс Тур од Универзитетот Рајс.
Во истражувањето учествуваа и научници од Универзитетот А&М на Тексас и Универзитетот во Тексас.
Употребата на блиска инфрацрвена светлина е важна бидејќи им овозможува на научниците да навлезат подлабоко во телото. Ракот на коските и органите потенцијално може да се лекува без потреба од операција.
Методот на молекуларен чекан постигна стапка на удар од 99 проценти во убивањето на клетките во тестовите на култивирани канцерогени клетки одгледувани во лабораторија. Пристапот беше тестиран и на глувци со тумори на меланом и половина од животните останаа без рак.
Структурата и хемиските својства на молекулите на аминоцијанинот значат дека тие остануваат во синхронизација со вистинскиот стимул како што е блиската инфрацрвена светлина. Кога се во движење, електроните во молекулите формираат плазмони, колективно вибрирачки ентитети кои ја ставаат целата молекула во движење.
– Треба да се напомене дека откривме уште едно објаснување за тоа како овие молекули можат да функционираат. Тоа е прв пат молекуларен плазмон да се користи на овој начин за да се возбуди целата молекула и всушност да се произведе механичко дејство што се користи за постигнување на одредена цел, односно да се скрши мембраната на клетките на ракот – вели хемичарот Цицеро Ајала- Ороско од Универзитетот Рајс.
Плазмоните имаат рака на едната страна, која им помага на молекулите да се врзат за мембраните на клетките на ракот, а вибрационите движења ги разбиваат. Сè уште е рано за истражувањето, но првичните наоди се многу ветувачки.
Методот е еден вид едноставна биомеханичка техника против која клетките на ракот тешко можат да развијат каква било блокада. Истражувачите исто така разгледуваат и други видови на молекули кои можат да се користат на сличен начин.
– Студијата зборува за поинаков начин на лекување на ракот со помош на механички сили во молекуларна скала – вели Ајала-Ороско.
