Урош Блажиќ (21), кој во масакрот кај Младеновац уби осум и рани повеќе од 10 лица, за крвавиот настан употребил автоматско оружје „калашников“. Тој зел пушка од својата куќа и почнал да пука во правец на непознати лица во селата Мало Орашје и Дубона, а кои ги затекнал на улица.
Оружјето што го користел Блажиќ, „калашников“, е едно од најкористените во светот, речиси 150 милиони, колку што кружат во светот.
Популарната автоматска пушка „АК-47“ се користеше во многу земји од источниот блок за време на Студената војна. Првиот автоматски „калашников“ е произведен во 1947 година, а на неговиот дизајнер Михаил Калашников му ја донел Сталиновата награда и Орденот на Црвената ѕвезда. Од 1949 година „АК-47“ е стандардна јуришна пушка на советската, а подоцна и на руската армија.
Во споредба со оние од Втората светска војна, тој е полесен, покомпактен, има помал дострел, развиен околу куршумот во калибар 7,62 X39 mm и има можност да избира оган. Издржливоста, ниската цена на производството и лесното ракување се карактеристиките што го обезбедија светскиот успех на „калашников“. Се смета за најкористено оружје на планетата, но и за најсмртоносно.
По повеќе од седум децении од неговото создавање, „АК-47“ и неговите варијанти остануваат меѓу најпопуларните и најраспространети огнени оружја во светот.
Тие сè уште се произведуваат во голем број во споредба со другите јуришни пушки. Модифицирана верзија „знамето М70“ е произведена во поранешна Југославија. Се наоѓа дури и на знамето на Мозамбик, како и на Хезоблах, на сирискиот отпор, на колумбискиот ФАРК и на грбовите од револуционерната ера на Источен Тимор, Зимбабве и Буркина Фасо.
САД и западноевропските земји често го поврзуваат „АК-47“ со своите непријатели и од Студената војна и од денес. Во Мексико е познат како „козји рог“ поради неговиот дизајн. Тоа е едно од оружјата по избор на тамошните наркокартели.
Досега имаше неколку напади поврзани со ова популарно оружје, омилено меѓу атентаторите и терористите.
Еден од нив се случи и во нашиот регион. Во Босна и Херцеговина имаше неколку терористички напади од крајот на војната, од кои најпознат беше нападот на американската амбасада во Сараево кога вооружениот вахабист Мевлид Јашаревиќ пукаше од автоматска пушка „калашников“ кон безбедносните служби и зградата на амбасадата на 28 октомври 2011 година.
Во првиот сериозен напад во Европа во Белгија, на 24 мај 2014 година, напаѓач уби четири лица со „калашников“ во еврејскиот музеј во Брисел.
Во Франција, во нападот на исламистите на 7 јануари 2015 година, во првиот голем вооружен напад на Исламската држава во Европа, браќата Куаши упаднаа во редакцијата на „Шарли ебдо“ во Париз вооружени со „калашникови“, сачмарка и ракетен минофрлач. Тие убија 12 лица, а ранија уште 11. Само 10 месеци по терористичкиот напад на „Шарли ебдо“, во серија координирани терористички напади на 13 октомври 2015 година, во кои беа убиени 137 лица (вклучувајќи седум убијци) во концертната сала „Батаклан“, во кафулињата и во близина на стадионот „Стад де Франс“, а повеќе од 400 беа ранети, меѓу другото, беше употребен и „калашников“. Ова беше прв напад во Франција од бомбаши самоубијци. Напаѓачите или беа убиени или се разнесоа кога пристигна полицијата.
Следната година на 28 јуни најмалку 50 луѓе загинаа, а повеќе од 100 беа повредени во самоубиствен напад на аеродромот „Ататурк“ во Истанбул.
Ова се само дел од примерите во кои е употребен „калашников“. Меѓу поновите е случајот во Албанија кога беше нападната водечката телевизија во земјата, „Топ чанел“.
