Прославувањето на Новата година е еден од најстарите обичаи на човечкиот род и постои неколку илјади години.
Сумерите го славеле доаѓањето на новата година уште пред 4.000 години, а постојат записи за обичаите и ритуалите на старите Римјани, Кинезите, Египќаните, Германците и другите антички цивилизации.
Секоја култура имаше свој календар кој го одредуваше годишниот ритам. Во различни календари, годината започнувала на различни датуми. Така старите Египќани го славеле доаѓањето на новата година во јули, Кинезите и Грците на пролет, а Евреите во септември или октомври. Исклучок беше антички Рим.
Имено, како што секој цар доаѓал на власт, тој го менувал датумот на почетокот на годината. Првиот ден од јануари е избран за почеток на новата година во 153 година п.н.е. п.н.е., а веќе постоел обичај римските службеници да ја преземат својата едногодишна служба токму на 1 јануари. На латински тој месец се викал Јануариус и бил посветен на Јан, богот на почетоците, па изгледало логично да се започне новата година на таков ден. Римски обичај е на тој ден да се слави, да се крева врева и да се даваат подароци на роднините, што од срце го усвоивме и го вклучивме во нашата традиција. Друго објаснување за изборот на овој датум е обожението на Јулиј Цезар, кое се случило на 1 јануари 42 година п.н.е. Кр.
Народите кои се преселиле во Европа за време и по падот на Римската империја, првиот ден од новата година го поставувале најчесто во пролет, кога се буди целата природа и започнува нов живот за растенијата и животните, а со тоа и за луѓето. Вака нашите предци ја славеа новата година на пролет.
Европските нации имаа различни календари додека папата Григориј XIII. не воведе нов календар. Дотогаш во некои земји важеше Јулијанскиот календар, а новиот се викаше Грегоријански по дотичниот папа. Реформираниот календар донесе неколку новини. Папскиот бик утврдил дека од 1582 година почетокот на годината повторно ќе биде 1-ви јануари. Потоа беа воведени престапни години, а беше утврдено ново правило за пресметување на датумот за Велигден. Најнеобичната одлука на папата Григориј XIII. беше дека по 4 октомври 1582 година, следува 15 октомври 1582 година.
Сè уште има некои навистина необични обичаи поврзани со доаѓањето на новата година, од носење нова облека за среќа до кршење чинии пред влезната врата. Според некои верувања, на новогодишната ноќ треба да изедете 12 китки грозје или дури 12 грејпфрути за секој месец од годината. Можеби најубавиот обичај е оној во Јапонија – на сите треба да му се прости за вистински да биде подготвен за нов почеток.
