Шоџи Моримото заработува пари не правејќи речиси ништо – многумина би рекле дека ја работи својата работа од соништата, за која добил инспирација откако на работа му кажале дека – не работи ништо.
Жител на Токио на клиентите им наплаќа 10.000 јени по ангажман само за да им биде придружник. Тој има речиси четвртина милион следбеници на Твитер, каде што ги наоѓа повеќето свои клиенти.
„Во основа сум под кирија. Мојата работа е да бидам каде што сакаат моите клиенти и да не правам ништо посебно“, изјави 38-годишниот Моримото, додавајќи дека во минатите 4 години бил ангажиран околу 4.000 пати.
Моримото има речиси четвртина милион следбеници на Твитер, каде што ги наоѓа повеќето свои клиенти. Околу четвртина од неговите клиенти повторно ги бараат неговите услуги, вклучително и еден кој го вработил 270 пати.
Целосно странец
На пример, работата го одвела во парк со личност која сакала да си игра на клацкалка. Тој мавташе низ прозорецот на возот кон потполно странец кој сакаше некој да го испрати.
Тој ги одбил понудите да го премести фрижидерот во Камбоџа и не прифаќа никакви барања од сексуална природа.
Минатата недела, Моримото седеше спроти Аруна Чида, 27-годишна аналитичарка на податоци облечена во сари, и разговараше со неа на чај и колачиња. Чида сакаше да носи индиска облека во јавност, но се плашеше дека тоа може да ги засрами нејзините пријатели. Така таа се обрати до Моримото за друштво.
„Со моите пријатели чувствувам дека морам да ги забавувам, но со изнајмувачот (Моримото) не чувствувам потреба да разговарам“, рече таа.
Пред да го најде својот вистински повик, Моримото работел во издавачка компанија и често му велеле дека „не работи ништо“.
„Почнав да се прашувам што ќе се случи ако ја понудам мојата способност да „не работам ништо“ како услуга на клиентите“, рече тој.
Колку заработува?
Дружењето сега е единствениот извор на приход на Моримото за издржување на сопругата и детето. Иако не сакаше да открие колку заработува, рече дека се гледа со еден или двајца клиенти дневно. Пред пандемијата имаше по три или четири дневно.
Моримото размислува за бизарноста на неговата работа и се чини дека го доведува во прашање општеството кое ја цени продуктивноста и се потсмева на бескорисноста.
„Убаво е навистина да не правиш ништо. Луѓето не мора да бидат корисни на некој посебен начин“, рече тој.
