Теодорова или Тодорова сабота, или Тодорица, е првата сабота од Велигденскиот пост и е посветена на настанот што се случил со Св. великомаченикот Теодор Тирон и кољивата. Има многу необични обичаи поврзани празникот.
Свети Теодор Тирон (починал 306 г.) бил христијански светител и великомаченик. Неговите свети мошти се наоѓаат во манастирот Хопово во Срем, на Фрушка Гора. Овој светител е првиот патрон на градот Венеција, подоцна наследен од Свети Марко.
Обичаи и верувања
Обичај е на овој ден да се причестуваат верниците кои постеле цела недела. Порано на овој ден се причестуваа и учениците. Се верува дека свети Тодор е заштитник на добитокот, особено на коњите, па овој ден се нарекува и Ден на коњот – кога коњите не се впрегнуваат (на колички) туку само се јаваат.
На тој ден се пали ѓубрето (за заштита, т.е. за здравјето на коњот и семејството, за почит кон демоните и како заштита од змии). Жените не смеат да ја мијат косата во Тодорова сабота, не е дозволен оган во куќата (бидејќи демоните не сакаат чад), а децата треба да се капат пред коњски трки. По исклучок, доколку е потребно, тој ден може да се капе детето, но во коритото за вода мора да се стави потковица. Многу луѓе сè уште веруваат дека потковицата носи среќа. Култот на Тодор, како остаток од тракискиот коњаник, е присутен во Источна Србија, додека во другите делови речиси исчезнал.
Невестите не се чешлаат во Тодорова сабота поради змии (ги има во коњски влакна).
