Политичките аналитичари едногласно се согласија дека немаше да има признавање на државата Палестина од трите европски земји да не беше непоколебливоста и отпорот на палестинскиот народ, а некои го опишаа како петти бран од цунамито што го погоди Израел оттогаш 7 октомври минатата година.
Според генералниот секретар на Палестинската национална иницијатива (ПНИ), Мустафа Баргути, норвешкото, шпанското и ирското признавање на Палестина е одраз на она што се случува на глобалната улица, а неговата вредност лежи во фактот што палестинската земјa е под окупација и сите израелски мерки на неа, како што е насилното присвојување на земјиштето во Ерусалим и на Западниот Брег, немаат никаква вредност.
Тој изрази надеж дека ќе се зголеми меѓународниот притисок за запирање на геноцидот во Газа, опишувајќи ја позицијата на Соединетите Американски Држави за признавањето на Палестина како лицемерна, бидејќи разбираат дека Израел одбива да седне на преговарачка маса.
Тој очекува светот да се движи кон целосна меѓународна поларизација во која Израел и Америка ќе бидат на едната страна. Тој посочува дека секоја спротивна изјава на САД е покритие за вистинската позиција на Вашингтон, со оглед на неговата поддршка за израелската воена операција во Рафах во јужниот дел на Појасот Газа.
Баргути смета дека европското признавање е втор удар за Израел во рок од 48 часа, по барањето на Меѓународниот кривичен суд за налог за апсење на премиерот Бенјамин Нетанјаху и неговиот министер за одбрана Јоав Галант.
Тој ја нагласи потребата да се комбинира палестинската непоколебливост на теренот и да се мобилизира народната солидарност низ целиот свет и изрази уверување дека следниот удар за Израел ќе биде голема и сеопфатна ескалација на бојкотите и воведување санкции против Израел.
Раид Наират, професор по политички науки на палестинскиот универзитет Ан-Наџа, рече дека европското признавање на Палестина е нов бран цунами за Израел, што следеше на 7 октомври, покрај протестите на меѓународните универзитети, одлуката на Обединетите нации, Генералноto собрание и тужби пред меѓународните судови и кривичните судови.
Има три важни димензии на ова признание, вели Наират. Првата е дека доаѓа од Норвешка, која го водеше мировниот процес меѓу Палестинците и Израелците, па неговото признавање се смета за камен-темелник, а овој чекор укажува на целосен неуспех на израелската политика.
Признавањето, исто така, го означува вознемиреноста на израелската политичка елита кога Тел Авив вели дека ќе воведе санкции за земјите што ја признаваат Палестина, што е сосема спротивно од реалноста.
Членот на ирскиот парламент Ричард Бојд Барет се надева дека признавањето на Палестина ќе го зголеми притисокот врз европските влади да се откажат од нивната неморална поддршка за Израел, што се рефлектира во неговото вооружување и обезбедување економска помош, како и други форми на поддршка, поради нејзините политики на апартхејд и етничко чистење.
Според Барет, признавањето дошло поради отпорот на палестинскиот народ кон окупацијата и поради народниот гнев и протести во Ирска и европските земји кои бараат поддршка за Палестинците.
Тој ја нагласи потребата од воведување санкции кон Израел од Ирска и европските земји, и покрај тоа што Тел Авив тврди дека ќе возврати, бидејќи врши злосторства. Тоа укажува дека санкциите мора да бидат реални, а не симболични, како што е прекинот на трговските и дипломатските односи.
Ирскиот парламент очекува дека на Норвешка, Шпанија и Ирска ќе им се придружат и други европски земји, како Малта, Словенија и Кипар, поради зголемениот притисок на јавноста. Тој изразува надеж дека ефектот од признавањето ќе биде домино ефект, дека ќе биде придружен со санкции и мерки против Израел со цел да се изолира економски, политички и дипломатски, сметајќи го за одговорен за геноцид./Извор:Makfax
