Македонската православна црква и верниците денеска го слават еден од четирите најголеми празници посветени на починатите – митровденска задушница.
Вообичаено е да се носи храна на гробиштата, која обично ја подготвуваат жени. Задушницата никогаш не се празнува за време на пост, ниту пак се паѓаат во посен ден, бидејќи секогаш се во сабота. Се печат колачи од бело брашно, кои понекогаш се нарекуваат „просфора“. Се приготвува ракија, пиво, вино, вода, а на места се вади и жито.Се носат свеќи колку што се споменуваат мртви. Во сите краишта на Македонија поп оди на гробовите да го кади гробот. Ако случајно се свештеникот е спречен да дојде, тогаш некој од присутните го прави палењето со темјан.
Заедничко за задушница во сите региони е одењето на гробишта и организирањето богослужби на гробот. Понекогаш тоа е само пита, пециво, кафе и вода. На некои места се служат варени јајца и печено месо. На гробиштата треба да изедете барем еден залак, заради обичај.
На роднините кои дошле на гробиштата им се принесуваат приноси, а ни странците не се одбиваат доколку сами се приближат до гробот. Се смета за голем грев и навреда за мртвите ако некој одбие или дури и избрка од гробот.
Инаку, во црковната година има четири општи помен дена: Задушница пред Велигденскиот пост (пред почетокот на Великиот пост), Духовден (пред празникот Света Троица), Михаилска задушница (пред Михаил) и Митровска задушница. (пред Митровден).
