Велики Петок е денот на Христовите страданија и најтешкиот ден од седмицата пред Велигден. Тоа е денот кога Исус Христос бил распнат на крст, за да ги искупи гревовите на човештвото. На овој ден од Страсната седмица, Божјиот син е погребан во камен саркофаг во пештера, пред која се поставува огромен камен.
На утринската служба се читаат дванаесет извадоци од Евангелието, кои раскажуваат за страдањата на Исус Христос.
На овој ден постот е особено строг: црквата наредува да не се јаде и пие вода. На Велики Петок не се служи Света Литургија, а се вршат царските часови. Вечер во храмот се потсетуваат и соживувањето Христовите страдања, неговата смрт и погребот.
Пред почетокот на службата, на специјално издигнато место во средината на храмот, се крева симболичен гроб, украсен со цвеќиња, а на престолот се става – платно, со кое симболично било завиено мртвото тело на Христос по негово симнување од крстот. Христијаните се поклонуваат и протнуваат под платното, симболично преживувајќи го моментот на смртта и погребот на Господа.
За време на вечерната богослужба платното се извезува од олтарот и се врши посебно богослужение, наречено Христово опевување. Песнопенијата се посветени на страдањата и смртта Христови. Во петокот никој не се осврнува на каква и да е работа.
