На вчерашната прес-конференција на претседателот на СОНК, Јоаким Неделков, беше речено дека зголемувањето на платата која Владата им ја понудила на просветните работници била недолволна и премала. Односно, Владата им понудила покачување од 10%, што би значело дека наставниците и воспитувачите би добиле просечно зголемување за 2.500 денари на нивните месечни примања.
Воедно, од Владата појаснија и дека методологијата со која Владата обезбеди континуиран раст на платите, ќе обезбеди и трајно решавање на социјалниот статус на вработените во образование.
Сè ова погоре не е доволно за СОНК и Јоаким Неделков. Од нивната прес-конференција која се одржа вчера, од авион се гледа дека овој човек, прво, работи на сопствена промоција, и второ, генерира криза во државата – свесен дека „во“ и „околу“ образовниот систем на децата се вмрежени околу 500.000 луѓе од различни социјални миљеа: родители, наставници, деца. Оваа бројка од луѓе е самото „срце на системот“, и познавајќи го тоа, претставува идеален пункт за криза, подривање на Владата и системот во целина.
Понатаму, Јоаким Неделков, првиот човек на СОНК, на прес-конференцијата вчера зборуваше за некакви чувства, и зборуваше дека децата кога оделе на меѓународни такмичења освојувале 1, 2 и 3 место, па тоа било потврда дека учителите и наставниците правеле добро образование. Тоа е „аргументот“ на овој опскурен синдикалец. Доволно било само да се освои некоја меѓународна награда, така тумачи Неделков, и тоа е покритие дека дечињата се описменувале. Се разбира, овој аргумент најблаго речено нема врска со паметот.
Од друга страна, најранливи во целиот овој „подривачки штрајк“ се децата. После пандемијата за која дечињата беа надвор од наставата цела една година, денес, повторно, се надвор од клупите, надвор од домашните задачи, надвор од работните навики. Да биде трагедијата уште поголема, СОНК латентно се заканува, на начин што дечињата за да ги надополнат изгубените часови – за кои првите луѓе на СОНК се виновни – арбитрарно вели дека часовите ќе продолжат после 10-ти јуни. А кој е СОНК да одлучува така „од ракав“ за тоа кога децата ќе ги надополнат изгубените часови? Јас познавам многу родители кои веќе својот родителски живот го испланирале после 10-ти јуни. Така што и тој аргумент не држи вода.
Натаму, аргументот на владата е: „Синдикатот треба да има верба во институциите, бидејќи и претходно низ партнерски дијалог беше постигнато зголемување на платите на наставниците и на вработените во градинките од 21 процент. Со ова зголемување платата на наставник/чка во основно образование е порасната за над 3.200 денари плус минат труд и сега е најмалку 24.786 денари. На наставник/чка во средно образование зголемувањето е над 4.300 денари плус минат труд и просечно платата е 25.874 денари. На воспитувачите пак во градинките платата им е зголемена за околу 6.400 денари плус минат труд, додека на негователите за околу 5.000 денари, наведуваат од Владата.
Од сето набројано (и изречено) погоре, очигледно е дека СОНК лови во матно, и очигледно е нешто сосоема друго.
Во конечноста, идејата на СОНК не се платите, не се ниту просветните работници, не е ниту образованието во целина, а најмалку во прашање се децата кои, реално, најмногу ќе страдаат, како што дополнително ќе им се комплицира животот и на родителите со овој штрајк.
Идејата на овој бизарен сидикалец „Лех Валенса” се предверемени парламентарни избори. Добро, не му е јасно баш како до тоа, бидејќи се гледа дека очајно е неталентиран, ама преку штрајкот важни им се тензиите, револтот и бесот во општеството кое ќе се обидат да го насочуваат кон Владата.
А децата? Децата ќе учат после 10-ти јуни на некоја ливада, во некој сокак или на некое џаде. Како што е ред. И како што е нормално: дете после 10-ти јуни оди на школски распуст. Барем моето дете ќе оди.
извор: Фронтлајн.мк / пишува Ненад Јовановиќ
