Македонците во Грција, видливо ослободени и поттикнати од позитивните промени во Грција во однос на малцинските прашања, повеќе години наназад се насочени кон охрабрување и поттикнување на активности за негувањето на духовното и фолклорното наследство меѓу новите, помлади генерации, пишува „Рацин.мк“ во третиот дел од серијалот „Три дена во Лерин и Мала Преспа“.
– Сега е променето. Сега на панаѓурите и веселбите што ги имаме во нашите села нема да слушнеш ништо друго освен македонски песни и ора, изјавил Пеце Бенишев од Горно Врбени за „Рацин.мк“.
Сега, по потпишувањето на Преспанскиот договор ситуацијата е целосно променета сведочат тие, но и нивното секојдневие. Во Овчарани за време на празничните денови за Илинден, како селски празник во чест светецот Свети Илија, како заштитник на селото, но и како празник на Илинденското Востание, се собирале од 8000 до 15.000 луѓе од поширокиот регион. На овие народни собири сега се пејат гласно македонските песни што тука се негувале со векови, но и некои нови.
– Од 1985 година почна да се пее македонски, зашто до ’85 бевме „Чарли Чаплин“, само со музика бевме, не бевме со песна. Од ’85 почна песната. Од тогаш навака од Солун, Бер, Негуш, Воден, Катерини, Калјари… се берат од 8000 до 15000 луѓе тука. Сега не само Овчарани, туку секаде се пее македонски, и во Кукуш, и во Воден, и во Калјари, секаде… Сега на свадбите и крштевките веќе се гледа дали е човек Македонец или Грк, нагласува Пандо Ашлаков/Панајот Анастасијадис од Овчарани во изјава за „Рацин.мк“.
