Навиката за попладневна дремка е добро позната во медитеранските земји. Тоа е краткотраен сон кој благотворно делува на умот и телото, смирува, лекува, го зајакнува имунолошкиот систем, а доволни се само десет минути.
главниот телесен часовник, или централниот пејсмејкер, се состои од две групи од 10.000 неврони во мозокот, секој со големина на главата на игла. Нивната задача е да контролираат голем број биолошки ритми кои ги синхронизираат телесните функции во период од 24 часа, ритми кои вклучуваат не само промени во циклусите на спиење и будност, туку и телесна температура, ослободување на хормони, потреби за дишење, отчукување на срцето, крвен притисок и така натаму, а без кои ние не би биле живи. Токму овој час не тера да заспиеме и да се разбудиме во одредено време. Иако просечниот циклус трае 24 часа и 12 минути, не сме сите исти – објаснува Брајс Фараут, невролог од Центарот за спиење во Париз.
Ако имате брз телесен часовник, веројатно сте ранобудник, а ако вашиот час е побавен, поголема е веројатноста дека сте ноќна птица. Ова се нарекува хронотип и има ефект врз идеалното време за дремење.
– Како што старееме, квалитетот на нашиот сон постепено се намалува, тој станува поплиток и понестабилен, испреплетен со подолги периоди на будење. Како резултат на тоа, честопати не се чувствуваме целосно освежени и обновени наутро. Длабокиот бавен сон е најлековитиот тип на сон. Во тоа време „медицинскиот тим“ на нашето тело работи на поправки, но тоа постепено се намалува околу 40-тата година и станува се поретко по 70-тата година. Дремката е една од најефикасните работи што можете да ги направите за да ги надоместите штетните ефекти од длабокото губење на сонот.
