Научниците одамна знаат за ултразвучните вокализации (USV) направени од глувци и стаорци. Иако тие се надвор од опсегот на човечкиот слух, точната причина за овие високи звуци не е сигурна.
Една нова теорија сугерира дека USV се користат за движење на честички во воздухот за да се подобри сетилото за мирис кај овие животни.
Оваа хипотеза ја изнесоа психологот Едуардо Меркадо III од Универзитетот во Бафало и студентката по невронаука на Харвард Џесика Жуо. Иако сè уште не е потврдена експериментално, хипотезата се вклопува со однесувањето што го забележале кај стаорците, кои обично го шмркаат воздухот веднаш по ослободувањето на USV.
За да ја поддржат својата идеја, истражувачите собраа докази за однесувањето на глодарите, ефектите од ултразвучните вибрации и биолошките механизми кои генерално се применуваат кај повеќе видови.
Истражувачите забележуваат дека ултразвучните вибрации можат да манипулираат со материјата на различни начини, така што е можно глодарите да создадат купчиња од молекули околу себе, што ги прави полесно да се детектираат со носот.
Особено, ова однесување може да послужи за концентрирање на феромони; хемикалии кои комуницираат социјални интеракции, парење или територија. Како што сугерираа претходните истражувања, изливите на ултразвук би можеле да ги групираат овие биолошки аеросоли.
Познат како агломерација, процесот на кластерирање потенцијално може да ја зголеми концентрацијата на феромони во вомероназалниот орган (VNO) на овие животни, сугерираат истражувачите.
н никогаш досега не бил пријавен, или верувам, осомничен, кај ниту едно животно“, вели Меркадо.
„Тие создаваат нови патеки на информации манипулирајќи со нивната околина и контролирајќи ги молекуларните интеракции на честичките околу нив.
Претходно беше сугерирано дека USV се повици за парење или знаци на емоционални состојби. Оваа нова теорија не ги исклучува тие опции, но сугерира дека ултразвукот може да се користи и како алатка за движење на материјата и подобрување на мирисот. Лабораториските тестови на стаорци и глувци би можеле да помогнат во понатамошното истражување на оваа можност.
Ако стаорците и глувците навистина користат УСВ за да го подобрат нивното сетило за мирис, тоа би можело да ни помогне подобро да го разбереме нивното однесување за време на лабораториските тестови и набљудувањата во реалниот свет – како и многу студии кои ги вклучуваат овие животни.
Тоа, исто така, може да доведе до фундаментални откритија за тоа како животинските сетила еволуирале за да работат во тандем, и како нарушувањата во таа сигнализација може да влијаат на физичкото и менталното здравје – и кај луѓето и кај глодарите.
„Фактот што не сме забележале дека нешто вакво е можно значи дека сè уште немаме разбирање за тоа како наноделовите би можеле звучно да се манипулираат за сложени намени“, вели Меркадо.
