Велики петок е најтажниот ден во православието и е обележан со страдањето на Исус Христос, неговото распнување и смртта за спасение на светот.
Денес сè е знак на страдање, а сите моменти на свети настани на спасението светата црква ги одбележа со богослужба.
„Времето на фаќањето на Спасителот во Гетсиманската градина и Неговата осуда од епископите и старешините на страдање и смрт – утринската богослужба, времето на судењето на Спасителот пред Пилат – службата на првиот час, времето на осудата на Господа на судењето на Пилат – службата на третиот час, времето на Христовото распнување – во шестиот час и отстранувањето на Христовото тело од крстот – на вечерна.
На вечерната богослужба, плаштеницата се носи до средината на храмот, за да се поклони на мртвиот Господ, претставен на неа.
Велики петок е денот на кој се прекинуваат сите активности, освен боењето на јајцата, кое ќе го навести денот на Христовото воскресение. Постот во тој ден е најстрог, дури не се ни јаде додека не се соблече, а тоа е дефинитивно воден пост. Следствено, алкохолот не се пие, а меѓу народот е воспоставено мислење дека не пијат црвено вино или нешто со слична боја, што го симболизира пролевањето на невината Христова крв.
Ова е денот кога не бијат ѕвона, кои се знак на радост, туку се користи дрвен трипер во текот на целата богослужба. Поточно, од Велики Четврток до Велигден не се слушаат камбаните, за потоа камбаните да ја навестуваат победата на животот над смртта.
Тоа е ден кога нема песни и празнувања, но сè е придружено со помислата на тешкото страдање Христово, кое било такво, како што вели свети епископ Николај Велимировиќ, дека „само воскресението може да го награди толкаво страдање.
