Во анализата за Независен весник, “Слонот, глушецот и митовите за „неутралноста“ на Македонија”, Жарко Трајаноски ги разобличува митовите дека Македонија треба да биде неутрална, кои по руската воена агресија во Украина се шират како печурки по дожд, особено на социјалните мрежи.
Откако укажува дека се помалку земји се неутрални во врска со руската инвазија врз Украина, Трајаноски констатира дека никој не застапува позиција на швајцарска неутралност на Македонија, како на времето Ванчо Михајлов:
“Историски гледано, швајцарската политика на неутралност како решение за Македонија беше застапувана од страна на поранешниот лидер на ВМРО, Ванчо Михајлов, кој тврдеше дека „Македонија треба да стане Швајцарија на Балканот“! Но ниту Михајлов не беше неутрален за време на Втората светска војна (воено соработуваше со нацистите), а ниту ВМРО-ДПМНЕ (која тврдеше дека го продолжува континуитетот со ВМРО на Ванчо Михајлов) не застапува воена неутралност. Иако некои членови на раководството на ВМРО-ДПМНЕ јавно изразуваа воодушевеност од политиката на неутралност на Вучиќ, досега никој отворено не се залага за воена неутралност како онаа на Ванчо Михајлов, ниту пак за кантонизација на Македонија по примерот на Швајцарија”, забележува Трајаноски.
Трајаноски ја разобличува и квазинеутралноста на „Заедничка Македонија“, ГРОМ, ДПСМ и Левица: “На денот на воената агресија врз Украина, лидерот на македонскиот клон на партијата Единствена Русија, Јанко Бачев, се залагаше за „неутрална политика во однос на Украина“ и ширеше дезинформации за наводната неутралност на Турција. Истовремено, Бачев ја оправдуваше „руската интервенција“, што секако не е неутрална, туку лицемерна позиција.
И лидерот на проруската партија ГРОМ, во интервју за руското пропагандно гласило „Спутник“, во 2017 се фалеше дека нема друга партија во Македонија која заговара Македонија да биде воено неутрална зона. Но и Стевчо Јакимовски не остана воопшто неутрален во однос на руската воена агресија во Украина, туку се покажа како пропаганден спинер кој се обиде вината за руската агресија да ја префрли на „комичарот Зеленски“.”
Трајаноски потсетува дека идејата за „воено неутрална Македонија“ беше составен дел од Путиновата „иницијатива“ во 2016 за создавање воено неутрална територија на Балканот, која ја потпишаа некои политички партии од Македонија, Србија, Црна Гора, Босна и Херцеговина и Бугарија: “Како што укажа и Стево Пендаровски како национален координатор за НАТО во 2018 – „Главната цел на Русија беше да направи појас од четири држави кои би биле воено неутрални за да го спречи ширењето на НАТО и ЕУ кон регионот“. Руската стратегија на неутралност за да се изолира Балканот од западно влијание не успеа, но руската пропаганда за „воено неутрална Македонија“ продолжува и откако Македонија стана членка на НАТО.”
Потписник од Македонија на руската иницијатива за неутрален појас од балкански држави беше партијата ДПСМ на Иван Стоиљковиќ, еден од тројцата пратеници кои гласаа против Декларацијата за осуда на воените напади кои го загрозуваат територијалниот интегритет и суверенитет на Украина. Другите двајца пратеници кои гласаа против декларацијата за осуда, поддржана од 100 пратеници, беа од Левица, чиј претставник тврдеше дека „клучен интерес на Македонија, како мала држава, е во вакви конфликти на големи сили да задржи неутралност“.
Но, како што заклучува Трајаноски, “и самата Левица воопшто не задржа неутралност во однос на конфликтот, туку го покани рускиот амбасадор во Собранието, афирмирајќи ја терминологијата на Кремљ дека руската инвазија во Украина е всушност „специјална воена операција“ и дека целта била „денацификација“.” И партиското гласило на Левица, „Антропол“, кое божем промовира неутралност, воопшто не е неутрално, туку шири руска милитантна и империјалистичка пропаганда преполна со дезинформации и лажни вести за војната во Украина, се констатира во анализата.
Според Трајаноски, квази-неутралците се симптом на руско влијание: “Накусо, повеќето политички приказни за воена неутралност на Македонија, се симптом на руско пропагандно влијание во регионот. Целта на „моралните“ и политички приказни за неутралноста е да го оправдаат правото на воено посилниот и да го дефокусираат вниманието на јавноста од страдањата на жртвите од дивеењето на рускиот слон во украинските степи”.
“Квази-неутралците ќе ве убедуваат дека рускиот слон е мирољубив и питом, дури и ако го ставите во продавница за порцелан. Но по три месеци руска воена инвазија врз Украина, што би кажале за ваквата „неутралност“ десетиците илјади цивилни жртви, кога би можеле да зборуваат? Што би кажале за ваквата бесчувствителност стотиците илјади со разурнати домови? Што би кажале неколкуте милиони бегалци од Украина?
Колку повеќе докази за илјадниците воени злосторства во Украина излегуваат на виделина, толку ќе им е потешко на квази-неутралците да обезбедат веродостојност за нивните пропагандни прикаски за „неутралноста“”, заклучува Трајаноски во анализата.
