Трн: Europe House ти стана втор дом. Како те примија таму, со кафе и колачиња, или со куп документи на работната маса?
Ваљон: Првото зачекорување во Europe House ми беше како да скокам на подвижна лента, слична на тие кои ги поминуваме низ аеродромите – возбудливо и брзо! Мојот почеток тука се совпадна со најактивниот дел од годината – веселиот месец мај, полн со настани и активности. Судејќи од претходните работни транзиции, наместо новата работа да ме дочека со досадни канцелариски рутини, тука влегов во виорот на активностите. Празничниот жар на Денот на Европа и свеченото отворање на новите простории низ други градови беа само црешата на врвот на тортата. Но, ако ништо друго, овие предизвици послужија како уникатно добредојде кое ми овозможи да го прескокнам досадниот дел на уходувањето во новата работа.
Трн: Деновиве те има низ целата земја, секаде каде што се отвораат нови простории на Europe House, што им кажуваш на луѓето кои ги среќаваш на тие места, а што тие ти зборуваат тебе?
Ваљон: Периодов, од еден Europe House во друг, од една општина во друга, изнашетав поголем дел од земјава отколку што сум шетал и видел до сега. Тоа што ми ги прави овие работни прошетки интересни се интеракцијата со младите и нивниот ентузијазам за промена. Оваа енергија и овој дух, е основната суштина на Europe House, енергија која сакаме целосно да ја изложиме во сите простории кои ги имаме од Скопје до Битола, а се надеваме дека наскоро ќе можеме тој дух да го проследиме и во други градови како Тетово и Струга.
Разговорите со младите ми се секогаш интересни. Тие се полни со иновативни идеи и ентузијазам. Во нив го гледам одразот на Европската младина – амбициозни, креативни и подготвени за секакви предизвици. Разговорите обично се мешавина од размена на идеи, давање насоки и совети за кариера и слично.
Трн: На тие службени патувања дали си носиш сендвич направен дома и дали сам си го правиш?
Ваљон: Јас сум гурман во душа, а овие патувања за мене претставуваат можност за уживање во нови вкусови и рецепти. Ја користам секоја прилика за да пробам од локалната храна. И покрај тоа што кујната во нашата земја не се разликува многу од град во град, сепак секој град има свој различен начин на подготвување храна. Инаку едноставно е, секој пат побрзо ќе одберам да пробам локален рецепт, отколку да пакувам сендвич од дома.
Обожавам да правам тостови и сендвичи, но да појаснам – моите кујнски вештини се повеќе ентузијастички отколку стручни. За тоа кој готви дома, круната несомнено оди кај мојата сопруга. Таа е главниот готвач на нашето домаќинство, а јас и моите ќерки, ние сме среќните консументи. Нејзината храна е секогаш највкусна, а кога таа готви ресторанот никогаш не е опција.
Трн: Колку ни е далеку Европската Унија и како да се приближиме до неа?
Ваљон: Гледајќи низ географска гледна точка, ние веќе сме на истата мата со сите граѓани од Европската Унија. А кога зборуваме за други аспекти, секако дека ни преостанува уште, но не сме и многу далеку. Земете ја нашата младина на пример – секој ден го гледам нивниот дух, нивната решителност и нивните европски настроени идеи што е позитивен и оптимистички знак за она што ни претстои во иднина. Секако дека има уште многу да се работи, но со ваков младешки ентузијазам и нагон, убеден сум дека сме поблиску до ЕУ отколку што мислиме.
Трн: Каков е погледот од прозорецот на Europe House кон Македонија и како да го разбистриме?
Ваљон: Погледот е сличен како да гледате во градина која внимателно ја обработувате секојдневно и едвај чекате да видите како ќе изгледа истата кога ќе дојде се на свое место. Видовме многу инвестиции и ангажман од ЕУ низ годините, а тоа го гледам и во секојдневна работа во Europe House. Лично добивам чувство на посветеност кон иднината на нашата земја.
Трн: Има ли место во Europe House за младите од земјава? Дали тие подобро ја сфаќаат перспекитвата од возразните?
Ваљон: Искрено, мислам дека квалитетот на нашата младина, особено младите кои ги сретнувам низ ангажманите со Europe House, не разликува многу од квалитетот на европската младина. Единствената разлика која ја гледам помеѓу младите од ЕУ и нашите, е фактот што тие имаат повеќе можности. Но, кога станува збор за посветеноста и квалитетот, слободно можам да кажам дека нашата младина комотно може да се натпреварува со најдобрите, во секоја сфера. Тука има многу потенцијал и се надевам дека наскоро ќе влеземе во ЕУ, и на тој начин, нашите млади ќе имаат иста шанса како младите од во земјите членки на ЕУ.
Трн: Како ти изгледа македонската „куќа“ која треба да стане дел од европската архитектура, до каде сме со нејзината градба?
Ваљон: Ако ја замислуваме Македонија како градежен проект, можам да кажам дека темелот ни е доста силен. Тоа што нас ни преостанува е да го изградиме остатокот од куќата. Дури имаме и одличен пројект, направен од врвни архитекти. Треба само да го следиме истиот и да работиме според него. Ако работиме според него, македонската „куќа“ би можела да стане една од најубавите куќи во европското „маало”. Имаме потенцијал да ја изградиме куќата која секој сосед би сакал да ја гледа од својот прозор или тераса.
Трн: Дали ти недостасуваат бараките на Град Скопје, по што го паметиш тој период и дали можеш да издвпоиш некој проект?
Ваљон: Иако Град Скопје е препознатлив по старите бараки и не толку сјајните канцеларии, тоа никогаш не ми беше пречка да уживам таму. Влегов со јасна цел и тоа ми создаде едно незаборавно искуство. Секој ден бев дел од нешто значајно, носејќи ја промената што отсекогаш ја сакав во градот. Беше возбудливо време, исполнето со амбициозни проекти.
Секој ден градевме нови велосипедски патеки. Заборавените депонии ги направивме зелени паркови. Се залагавме за еко-пријателски иницијативи, градејќи зелени покриви на неколку места низ градот. Создадовме нови простории за трчање низ Градски Парк а и посебни стази за велосипедизам на неколку места низ Скопје. Градот ечеше секое лето од ритамот на културата и музиката. Искрено, беа извонредни четири години, кои за жал беа премалку за многуте значајни промени кои се обидовме да ги донесеме во градот. Не би нагласил некој посебен проект кои ми стои во срце, затоа што скоро сите ми беа драги, но она што ме прави особено горд, е фокусот кој го ставивме во делови од градот кои беа тотално запоставени со години наназад. Беше убав период од мојот живот, од кој не би сменил ништо доколку би ми било дадено шанса да го живеам уште еднаш.
Трн: Летување на море, на планина, или дома? Каде ти не најубаво?
Ваљон: Јас сум летен човек, роден во јуни, а кога сум до морето секогаш се чувствувам најприродно. Можеби во претходниот живот сум живеел покрај море. Крајбрежјето секогаш ми буди некоја посебна привлечност – брановите, бескрајното синило – едноставно неодоливо.
Не ме разбирајте погрешно, ги обожавам и планините и се што е природа, но ако треба да одберам, секогаш би го одбрал морето пред се друго. Ако некогаш би ми се дала можност да останатиот дел од животот го живеам покрај море, не би размислувал двапати!
Трн: Градски парк, или парк шума Гази баба? Каде си почесто?
Ваљон: Градски Парк си има посебно место во моето срце. Парк е местото каде што сме поминале долг период од животот со пријателите, уживавме ноќниот живот од кои ден денес имам прекрасни спомени. За мене, Градскиот Парк не е само уште едно убаво место во Скопје, туку можеби е нај енергичното место каде што се вродиле многу пријателства. Така да, дефинитивно би рекол дека Градски Парк ми е едно од најомилените места во градот.
Васко Лазаревски
извор ТРН.мк
