Дури и ако сте од оние кои сакаат да спијат и тешко се будат наутро, веројатно барем еднаш ви се случило да се разбудите непосредно пред да ви заѕвони алармот. Иако сè изгледа како случајност, научниците веруваат дека има објаснување зад овој феномен.
Сосема е изненадувачки што нашите тела имаат чувство за време додека спиеме, но според научниците тоа не е невозможно.
Нашето тело е контролирано од сноп од нерви познати како супрахијазматично јадро, сместени во средината на мозокот.
Нервите играат витална улога во контролирањето на нашиот крвен притисок, температурата на телото и, што е најважно во разоткривањето на оваа мистерија, нашето чувство за време, известува Лад Библе.
Супрахијазматичното јадро е способно да одлучи кога се чувствувате поспано и кога спиете целосно, па сега знаете кој да обвините кога се чувствувате поспани дури и откако на телото му дадовте осум часа сон минатата ноќ.
Телесниот часовник на секој човек реагира на рутината, станувајќи поефикасен кога одите во кревет секоја вечер во исто време и се будите во исто време наутро. Важна улога во сè има протеинот наречен PER, кој го регулира циклусот на спиење и будност.
Нивото на протеини расте и опаѓа во текот на денот. Врвот е во вечерните часови, додека најнизок е во текот на ноќта. Во меѓувреме, ниското ниво на овој протеин ќе доведе до низок крвен притисок, правејќи нè да се чувствуваме „мало“ и подготвени за сон.
Научниците истакнуваат дека ако се придржувате до распоредот за спиење, вашето тело ќе научи да се приспособува и да ги зголемува нивоата на PER непосредно пред да се вклучи алармот.
Ова зголемување обично се случува околу еден час пред да се вклучи алармот, бидејќи истовремено ослободуваме хормони на стрес.
И иако сега е веројатно појасно зошто се будиме пред да се вклучи алармот, за оние кои се борат со заспивањето, воениот метод на спиење може да биде корисен.
Станува збор за метод кој првпат е спомнат во 1981 година во книгата „Опушти се и победи: изведба на шампионатот“ од Лојд Винтер, а подразбира дека го смируваш телото и постепено се релаксираш.
Целта е да се исклучи секој дел од телото од глава до пети, почнувајќи со опуштање на мускулите на челото, очите, образите, вилицата и рамената, рацете и градите. Треба да се фокусирате на дишењето, а потоа да ги опуштите стомакот, бутовите, колената и стапалата. Секако, заедно со телото, важно е и да се „ослободи“ умот од секаков вид на стрес.
