Оваа славна светителка се роди во градот Епиват, меѓу Силинаврија и Цариград. Родителите ? беа богати и благочестиви христијани, а освен Петка имаа и еден син, Ефтимиј, кој за време на животот се замонаши и подоцна стана угледен епископ Малитски.
По смртта на родителите девицата Петка желна за подвижнички живот го напушти родителскиот дом и отиде најнапред во Цариград, а потоа во Јорданската пустина, каде што се подвизуваше до својата старост.
Кој би можел да ги прикаже сите трудови и страдања и демонски искушенија што ги претрпе Света Петка во долгата низа години? На старост еднаш ? се јави ангел Божји и ? рече: „Остави ја пустината и врати се во твојата татковина, таму треба да ? го предадеш телото на земјата, а со душата ќе се преселиш кај Господ.“ Света Петка го послуша небесниот глас, ја остави својата омилена пустина и се врати во Епиват. Тука таа поживеа уште две години, пак во непрестајна молитва и пост и потоа го предаде својот дух на Бога. Се упокои во 9 век. Нејзините чудотворни мошти низ вековите беа пренесувани: во Цариград, во Трново, па пак во Цариград, па во Белград. Сега се наоѓаат во Романија, во градот Јаши. Во Белгард постои вода (агијазма) на Света Петка, којашто чудотворно ги лечи сите болни што ? притекнуваат со вера во Бога и со љубов кон светителката.
Пустинскиот и самотен живот си го засакала, и по стапките на Христа, твојот Младоженец, ревносно си тргнала; и благиот Негов јарем во младоста си го зела, со Крстот си се вооружила против враговите на душата; со пост, молитви и капки од солзи, си го угасила огинот на страстите, многуславна Параскево. И сега, во небесните дворови, стоејќи пред Христа со мудрите девојки, моли за нас кои го почитуваме твојот свет спомен.
Сите набожно да ја воспееме сечесна Параскева, светата застапница на оние што се во неволји, зашто таа го остави гнилежниот живот, и прими негнилежен за вечноста; затоа, по Божја заповед, најде слава и благодат да прави чудеса.
Празникот Света Петка се негува со векови во Југоисточна Европа, а го почитуваат и некои нехристијански народи на Исток.
Верниците и се обраќаат со молитва за помош и спас од болести и други животни неволји.
Народните верувања велат дека на Велики петок не треба да се пере облека, да се шие или да се работи тешки работи, особено жените не треба да го прават тоа.
Има неколку сведоштва за чудата на Света Петка, а во некои приказни таа жестоко ги казнува оние кои не ги почитуваат правилата и работат на Велика Недела.
Преподобната Мати Параскева обично ги утешува и смирува верниците доколку и покажат почит и ја посетат нејзината црква. Понекогаш им носи вести за опоравување, но се појавува и како предвесник на пропаст и опоменува што го прекинуваат постот во петок или што прават во недела.
Оваа светица се јавува и ги предупредува своите верници главно преку соништата. Света Петка, на нејзиниот ден, 27 октомври, многумина повикуваат на помош, со темјан и поливајќи го лебот со црвено вино, спомнувајќи ја Петковица или Пејчиндан во своите молитви. Потоа ја пијат водата собрана од изворот покрај манастирите посветени на него.
Денот на нејзината смрт е означен со болдирана црна буква и претставува не само голем христијански празник, туку и една од најчестите крштевки во српската нација, а многу верници ја сметаат за свој заштитник (особено жените, децата и постарите ) и ја празнуваме како преслава (втора крштеничка прослава) според сите словенски обичаи.
Овој познат и многу почитуван светец е заштитничка на жените, која им помагала на болните и сиромашните.
