Свети Василиј Анкирски живеел во времето на царот Констанциј и многу страдал од Аријанците. Станал познат како голем ревнитет на православието.
Кога на престолот дошол Јулијан Отпадникот, започнало големо прогонство на христијаните. Овој светител јавно проговори за оваа нечесна постапка и уште повеќе го зацврсти својот народ во верата.
Затоа заврши во зандана. Кога новиот цар Јулијан дојде во Анкура, Василиј беше изведен пред царот. Тој се обидел да го убеди светителот да ја напушти Христовата вера, ветувајќи му големо богатство и разни почести.
Свети Василиј му одговорил дека верува во Бог, кој на царот му го дал сето богатство и богатство што го поседувал и дека наскоро ќе му биде одземено, бидејќи ќе умре во лута агонија.
Царот Јулијан тогаш жестоко се налутил на овој светител и наредил секој ден во неделата да му ја скинат кожата од грбот. И така мачителите му работеа неколку дена.
Кога повторно го доведоа пред царот на седмиот ден, тој самиот му излупи дел од кожата и ја фрли пред царот со зборовите: „Земи Јулијан, јади, ако таквата храна ти е слатка, а Христос е живот за јас.”
Овој настан стана познат меѓу народот и Јулијан од срам тајно се засолни од Анкира во Антиохија. Маченикот Василиј продолжи да го мачат со вжештена пегла додека не им ја предаде душата на господарите, пишува Република.
Бидејќи овој светител толку многу страдал, се верува дека на овој ден не треба да се жали за неважни работи, туку да се биде храбар и да се моли.
