Ракијата е универзален лек во народната медицина, а луѓето често пијат по една чаша ракија пред секој оброк, но и на празен стомак по будењето.
Се пие и во добро друштво, варена, а понекогаш може да ве заболи и главата.
Зборот ракија е од арапско потекло и доаѓа од зборот „ал-рак“ што во слободен превод значи – пот. Првично значеше пијалок арак, кој се произведуваше во Индонезија, Малезија и други земји на Далечниот Исток, а се добиваше со дестилирање на варен сок или вино од посебни видови палми.
Во Србија, меѓу сортите сливи кои најчесто се користат за правење ракија, најзастапена е пожегача, а популарни се и други сорти ракија. Покрај ракија од сливи, популарни се и ракијата од кајсија, дуња, круша, грозје и смрека. Љубителите на овој жесток пијалок истакнуваат дека најдобрата ракија се пече во областа Моравица.
Греаната или топла ракија е незаменлива во долгите зимски месеци. Обично се пие додека е жешка. Често се служи со кисела зелка, сланина или гибаница. Се прави најмногу наутро и е наменета за првите соседи, роднини и пријатели кои доаѓаат да се дружат. Таа е одличен аперитив и често се служи по некоја „чашка“ пред оброк.
Јачината на ракијата се одредува со помош на мерач на алкохол. Волумен процентот е бројот на литри чист етанол (100 проценти чистота) кој се наоѓа во 100 литри алкохолен пијалок, односно во мешавината вода-алкохол од која се прави тој пијалок.
Овој јак напиток често се користи како ракија во народната медицина. Комова ракија се користи за масажа, а се разредува за подготовка на облоги за ублажување на телесната температура и болки во грлото.
