Мартин Писториус од Јужноафриканската Република бил типично момче кое сакало да игра, а потоа паднало во кома од која не се разбудил цели 12 години, пренесува Fox news.
Ги отвори очите од длабок сон во 2001 година, а денес иако не знае да зборува, држи мотивациски говори за тоа како е да се живее во свет во кој не можеш да кажеш „те сакам“.
Неговото детство нагло било прекинато од мистериозна болест кога еден ден се вратил од училиште со болно грло, но мајка му не обрнувала внимание на тоа, мислејќи дека сето тоа брзо ќе исчезне ако се напие чај.
Меѓутоа, состојбата на Мартин брзо се влошила и тој повеќе не можел да оди, да стои или да зборува. Лекарите претпоставувале дека боледува од криптококен менингитис, но пред да успеат да направат нешто, момчето паднало во кома.
Во раниот период, за кој Мартин не знаеше ништо, тој беше во длабока кома. Семејството му организирало посебна грижа – од капење, хранење со помош на сонда, вртење. Но, на 16-годишна возраст, Мартин одеднаш се разбудил и станал свесен за се што се случува околу него, но тој сè уште не можел да се движи, да комуницира со семејството или на кој било начин да им го покаже своето присуство.
„Го мразев центарот за нега, беше ужасно. Ништо не ми направија, ме влечеа за коса и ме удираа со метална лажица за да јадам. Често ми даваа топол чај, ми удираа, ме третираа како да сум не е човек“. – изјави Мартин.
Покрај тоа, тој се пожалил и на сексуална злоупотреба. Тој тврди дека „домаќините“ во центарот за нега често симулирале сексуални односи додека тој бил неподвижен.
„Ме ставаа пред телевизорот и ќе беше вклучен цело попладне. Секој ден беше истата програма, Барни диносаурусот. Боже, го мразев тоа шоу“, се сеќава тој.
Од се што доживеал во коматозното тело, како најболен момент го наведува она што му го кажала мајка му. Имено, таа во еден момент застанала до него, го избришала со крпа и гледајќи го неговото безживотно тело гласно рекла: „Се надевам дека ќе умреш“.
Мартин го слушна и тоа му остана во сеќавање. Иако тогаш тоа страшно го растажи, денес тој целосно ја разбира.
„Најлошото беше што не можев да ја гушнам и да и кажам колку добро се грижи за мене, колку сум благодарен“, објасни Мартин во солзи.
